𝔄𝔟𝔬𝔲𝔱 ❧

Αν τύχει να περνάς από εκεί και σταθείς τυχερός, θα δεις να ανοίγει δρόμο, ανάμεσα στους γηραιούς κορμούς και τα πανάρχαια πλάσματα του Δάσους, το Βρυώδες Καραβάνι. Δύσκολα το εντοπίζει κανείς. Δεν είναι ορατό στα ανθρώπινα μάτια. Και κάποιοι λένε πως είναι μυθικό.

Ξύλινο, γεμάτο σκλήθρες και βαμμένο στο ξεθωριασμένο χρώμα του δειλινού, τρίζει στο πέρασμά του. Σηκώνει χώμα και σκορπά χαλίκια. Τα βρύα κρέμονται σαν κουρέλια από την σκεπή του και στάζουν συνεχώς ασημένιες δροσοσταλίδες. Πυγολαμπίδες το περιβάλλουν, ενώ ένα κρεμαστό, σκουριασμένο φανάρι στέκεται μπροστά, για να φωτίζει τον οδηγό και να ξορκίζει τα μοχθηρά πλάσματα του Δάσους, που τολμούν να μπουν στον δρόμο του.

Το Βρυώδες Καραβάνι κουβαλάει γνώση, μελάνι και χαρτί. Κουβαλάει όνειρα και σκέψεις, αναμνήσεις και συναισθήματα. Κουβαλάει βιβλία. Χιλιοδιαβασμένα και παλιά. Τα Βιβλία των ανθρώπων που κατάφεραν να αλλάξουν τον κόσμο με τη δύναμη του μολυβιού και της ανάγνωσης. Με τη δύναμη της φαντασίας. Το Βρυώδες Καραβάνι μυρίζει βροχή και φέρει την αύρα ενός παμπάλαιου βιβλιοπωλείου.

Κι αν του κάνεις νόημα, να είσαι σίγουρος πως θα σταματήσει ακριβώς μπροστά σου και θα σε αφήσει να δανειστείς ένα βιβλίο. Όχι ένα οποιοδήποτε βιβλίο, αλλά εκείνο που έψαχνες ή σε έψαχνε μια ζωή. Και τότε ο οδηγός θα σου προσφέρει φρεσκοψημμένο καφέ, μαύρη σοκολάτα και μύρτιλλα. Έτσι ώστε, όταν θα είσαι έτοιμος, να μπορέσεις να το εντοπίσεις ξανά για να επιστρέψεις το βιβλίο που δανείστηκες.

Το βιβλίο όμως δεν θα είναι πια ακριβώς το ίδιο, αλλά καλύτερο. Γιατί θα κουβαλάει πλέον και τα δικά σου όνειρα και σκέψεις, αναμνήσεις και συναισθήματα. Έτσι θρέφεται το Βρυώδες Καραβάνι. Γι’ αυτό είναι αθάνατο.

Κι αν ακούσεις ποτέ να λένε πως είναι μύθος, μην τους πιστέψεις. Εγώ ξέρω. Το κρεμαστό φανάρι, πέρα από όλα τα υπόλοιπα, με βοηθάει να εντοπίζω τους θάμνους με τα μύρτιλλα.